Spiering bakken is iets wat je met weinig ingrediënten en een simpele pan voor elkaar krijgt, maar het is tegelijk een klusje waarbij aandacht en gevoel belangrijk zijn. Spiering, ook wel varkensribbetjes genoemd, is een vrij vet stukje vlees dat bij goed bakken heerlijk knapperig wordt aan de buitenkant en mals vanbinnen blijft. In Nederland wordt het vaak gegeten als snack, maar ook als onderdeel van een maaltijd met friet of aardappels en groenten.
Wat spiering zo fijn maakt om te bakken in een koekenpan, is dat het vlees zichzelf helpt door het vet dat eruit komt. Dat vet geeft niet alleen smaak, maar maakt ook dat je weinig extra bakvet hoeft toe te voegen. Het gaat erom dat je het vlees rustig bakt, niet te snel en zeker niet te heet, anders droogt het uit of wordt het taai. Neem dus de tijd, laat het rustig garen, en draai het regelmatig om. Zo krijg je precies die goudbruine randjes waar je zin in hebt.
Hoelang spiering bakken?
Benodigdheden
- Koekenpan (liefst met dikke bodem)
- Houten spatel of tang
- Keukenpapier
- Bord om het vlees op te laten rusten
Ingrediënten
- Ongeveer 800 gram spiering varkensribstukjes
- Zout naar smaak
- Versgemalen zwarte peper
- Eén eetlepel paprikapoeder mild of pittig
- Twee eetlepels zonnebloemolie of reuzel
- Eventueel een teentje knoflook of een scheutje ketjap als smaakmaker
Stapsgewijze handleiding
1. Voorbereiding
- Haal de spiering minstens een kwartier voor het bakken uit de koelkast. Dep het vlees droog met keukenpapier en bestrooi het aan beide kanten met zout, peper en paprikapoeder. Je kunt het ook een nacht van tevoren kruiden, zodat de smaken goed kunnen intrekken, maar dat hoeft niet.
2. Bakken
- Verhit de koekenpan op middelhoog vuur. Doe de olie of een klontje reuzel in de pan en laat dit warm worden. Leg de stukjes spiering in de pan, zonder ze op elkaar te leggen. Laat ze aan één kant bruinen zonder meteen te draaien. Na een paar minuten draai je ze voorzichtig om en laat je ook de andere kant bruinen.
- Als beide kanten een korstje hebben, draai je het vuur iets lager en blijf je het vlees regelmatig keren. Bak in totaal ongeveer twintig tot vijfentwintig minuten. Als je merkt dat het vlees aan de buitenkant donker begint te worden, maar nog niet gaar is vanbinnen, zet je het vuur laag en leg je eventueel een deksel op de pan. Zo voorkom je dat het uitdroogt. Laat de spiering na het bakken even rusten op een bord met wat keukenpapier voordat je het serveert.
Anders bereiden
Anders bereiden- Grill
Leg de spiering op een matig hete grill. Draai regelmatig om. Binnen vijftien tot twintig minuten is het gaar en heeft het een rokerig randje. - Barbecue
Gebruik indirecte hitte en gril de spiering langzaam, met de deksel erop. Reken op twintig tot dertig minuten. - Airfryer
Leg de spiering in het mandje op 180 graden. Bak ze in vijftien tot twintig minuten knapperig, afhankelijk van de dikte. - Magnetron
Geen aanrader om spiering hierin te bereiden, maar je kunt het kort opwarmen. Gebruik een magnetronbestendig deksel en verwarm het vlees in korte sessies van dertig seconden. - Friteuse
Je kunt spiering kort frituren als het al gaar is, bijvoorbeeld om een krokant laagje te krijgen. Doe dit op 170 graden en laat goed uitlekken.
Vijf variaties
Vijf variaties- Marineer de spiering een uurtje in een mengsel van ketjap manis, knoflook en een beetje honing voor een oosterse smaak.
- Voeg chilipoeder, cayennepeper of sriracha toe voor wie van pittig houdt.
- Wentel de stukjes spiering licht door bloem voor het bakken, voor een extra knapperige korst.
- Bak op het einde een gesnipperde ui en wat knoflook mee voor extra geur en smaak.
- Blus halverwege het bakken af met een scheutje donker bier en laat het vocht rustig inkoken tot een kleverige saus.
Gebruiken in…
Gebruiken in…Gebakken spiering kun je o.a. gebruiken in allerlei klassieke en moderne gerechten. Deze kleine visjes hebben een verfijnde, zachte smaak die doet denken aan jonge haring, met een lichte zoetigheid in de nasmaak. Omdat de graatjes na het bakken krokant worden, eet je spiering meestal in zijn geheel, wat hem ideaal maakt voor gerechten waarin structuur en mondgevoel belangrijk zijn. Een goed gebakken spiering is goudbruin aan de buitenkant, maar blijft van binnen mals en sappig — precies wat je wilt in een gerecht met karakter.
Een bekend voorbeeld is spiering met remouladesaus, geserveerd als voorgerecht of lichte lunch. De knapperige visjes worden kort gefrituurd in olie van circa 180 graden en daarna opgediend met een koude saus op basis van mayonaise, mosterd, augurk, kappertjes en fijngehakte peterselie. De frisheid van de saus contrasteert mooi met de ziltige smaak van de vis, waardoor het gerecht perfect in balans komt. Serveer het met een partje citroen en wat veldsla voor een lichte, zomerse toets.
Ook in vispannetjes doen gebakken spieringen het uitstekend. Voeg ze op het laatst toe aan een romige saus van witte wijn, prei en champignons, zodat ze hun krokante korst niet verliezen. Het is een gerecht dat je gemakkelijk kunt verrijken met een paar garnalen of stukjes kabeljauw, en dat goed past bij puree of gestoomde aardappelen. Een klein kneepje citroensap aan het einde tilt de smaak nog een niveau hoger, een typische truc om de frisheid terug te brengen.
Een verrassende toepassing is spiering in een salade met venkel en sinaasappel. De combinatie van het anijsachtige van de venkel en het frisse van de citrus brengt het ziltige van de spiering prachtig naar voren. Snij de venkel flinterdun met een mandoline, voeg dunne plakjes sinaasappel en wat olijfolie toe, en leg er lauwwarme spiering bovenop. Werk het af met een beetje zeezout en versgemalen peper. Dit soort contrasten, warm en koud, krokant en zacht, maken van een eenvoudig gerecht een klein culinair hoogtepunt.
Een hele mooie tip: gebruik gebakken spiering als topping op een risotto met zeekraal en citroenboter. De risotto zorgt voor romigheid, de zeekraal voor een zilte toon, en de krokante spiering erboven geeft die onmisbare bite. Werk het geheel af met een scheutje citroenboter en wat fijngehakte bieslook. Zo ontstaat een gerecht dat eenvoudig oogt, maar dat qua smaak de finesse van een restaurantkeuken heeft.
Tot slot leent spiering zich uitstekend voor Aziatisch geïnspireerde gerechten. Serveer de gebakken visjes met een dressing van sojasaus, rijstazijn en sesamolie, bestrooid met geroosterde sesamzaadjes en koriander. Deze combinatie geeft een lichte umami-diepte en een hint van zuur die het gerecht fris houdt. Als je er wat gestoomde jasmijnrijst bij serveert, heb je in een handomdraai een gerecht dat de balans tussen oost en west perfect aanvoelt.
Alternatieve vis
Alternatieve visWanneer spiering niet verkrijgbaar is, zijn er verschillende vissoorten die zich uitstekend lenen als alternatief voor spiering. Het belangrijkste is dat de vervanger een vergelijkbare structuur en milde, licht zoute smaak heeft, zodat het gerecht zijn karakter behoudt.
Een klassiek alternatief is sprot. Deze kleine visjes lijken qua vorm sterk op spiering en worden ook in hun geheel gegeten. Sprot heeft een iets intensere vissmaak, maar dat maakt hem juist interessant voor liefhebbers die van een krachtiger profiel houden. In gerechten waar spiering gefrituurd of gebakken wordt, kun je sprot op exact dezelfde manier bereiden, kort en heet bakken voor die perfecte krokante buitenkant.
Een tweede optie is ansjovis, maar dan niet de gezouten variant uit pot of blik, want die is te sterk van smaak. Verse ansjovis heeft een fijne, delicate structuur en kan, net als spiering, heel kort in bloem worden gewenteld en gebakken in olie. De smaak is wat uitgesprokener, waardoor hij goed past in mediterrane gerechten met tomaat, olijven of kappertjes. In een warme salade met gegrilde paprika’s of als tapas is verse ansjovis een uitstekende vervanger.
Panvis of kleine poonfiletjes zijn ook goed bruikbaar. Ze hebben wat meer vlees dan spiering, maar blijven toch zacht van structuur. Als je ze licht door de bloem haalt en goudbruin bakt, krijg je een vergelijkbare krokante textuur. Door hun neutrale smaak nemen ze gemakkelijk de aroma’s van kruiden en specerijen op, bijvoorbeeld dille, citroenrasp of paprikapoeder. Ze zijn ideaal voor wie spiering te uitgesproken vindt.
Een verrassend alternatief, vooral in de moderne keuken, is baby inktvis of kleine pijlinktvisringen. Ze hebben een vergelijkbare beet en kunnen eveneens gefrituurd worden. Hun milde, iets zoete smaak past perfect bij dezelfde sauzen en garnituren als spiering. Combineer ze bijvoorbeeld met aioli of een pikante tomatensalsa voor een mediterrane variant op het klassieke spieringgerecht.
Tot slot kun je, als het echt om textuur en presentatie gaat, kleine stukjes witvis gebruiken, zoals kabeljauw of schelvis, in dunne reepjes gesneden. Deze vissoorten hebben een zachte, schilferige structuur die goed samengaat met krokante bereidingen. Besprenkel ze na het bakken met citroen en serveer ze met dezelfde bijgerechten als je voor spiering zou doen. Zo blijft het gerecht herkenbaar, zelfs als de originele vis ontbreekt.
Hoelang houdbaar?
Hoelang houdbaar?Spiering is na het bakken in de koelkast nog twee dagen houdbaar. Laat het eerst volledig afkoelen voordat je het afdekt en in de koelkast zet. In de vriezer kun je het tot drie maanden bewaren. Verpak het luchtdicht, bijvoorbeeld in een diepvrieszak of vacuüm, en schrijf de datum erbij.
Wilhelmus Hengstmengel
Auteur en kokWilhelmus Hengstmengel, een culinaire expert met meer dan 15 jaar ervaring, weet als geen ander hoe belangrijk het is om voedingsmiddelen op de juiste manier te bewaren. Hij kent ook de noodzaak van de juiste technieken in en rond de keuken. Zijn kennis strekt zich uit van groenten en fruit tot vlees, vis en complete gerechten. Als voormalig groenteboer heeft hij een scherp oog ontwikkeld voor kwaliteit en duurzaamheid, wat hij combineert met zijn passie voor koken en eenvoudige, toegankelijke recepten.
Oorspronkelijk een Rotterdammer, is Wilhelmus inmiddels een echte wereldburger met Tirol als thuisbasis. Hij deelt zijn expertise over kooktechnieken, snijtechnieken, simpele schoonmaaktips, bewaren en invriezen op zowel Nederlandstalige als Duitstalige platforms, en belicht daarbij hoe kleine verschillen in technieken wereldwijd grote impact kunnen hebben.
