Bucatini koken is iets wat je met aandacht moet doen. Deze dikke, holle pastaslierten nemen de saus van binnen en van buiten op, en dat maakt ze bijzonder geschikt voor stevige sauzen zoals amatriciana of een rijke kaassaus. Als je bucatini te kort kookt, blijft het vanbinnen hard en niet goed gaar. Kook je het te lang, dan verlies je juist die heerlijke structuur. De kunst zit in het timen, in het voelen aan de pasta, in het proeven. Ik kies zelf meestal voor een diepe pan met ruim water, en dan goed roeren zodat de slierten niet gaan plakken.
Wat ik zelf zo prettig vind aan bucatini, is dat het echt iets anders is dan gewone spaghetti. Je moet het echt beetpakken met een vork én een lepel, en je merkt tijdens het eten dat het een eigen karakter heeft. Niet te glad, niet te dik, maar net dat beetje extra bite. En doordat het hol is, krijg je bij elke hap een beetje saus aan de binnenkant mee. Dat is pas genieten. Zeker als je het combineert met knapperig gebakken pancetta of verse groenten uit het seizoen. En het fijne is: het koken is zó gedaan als je weet waar je op moet letten.
Hoelang bucatini koken?
Benodigdheden
- 1 Grote kookpan
- 1 houten lepel of pastatang
- 1 Vergiet
- eventueel een pastalepel
Ingrediënten
- 400 gram bucatini
- 4 liter water
- 20 gram keukenzout
Stapsgewijze handleiding
1. Koken
- Begin met een ruime pan. Giet er ongeveer 4 liter water in en breng dit stevig aan de kook. Voeg zodra het kookt het zout toe. Wacht tot het water weer borrelt en voeg dan de bucatini in één keer toe. Duw voorzichtig met een houten lepel of pastatang totdat alle slierten onder water zijn.
- Roer in de eerste 2 minuten regelmatig. Zo voorkom je dat de slierten aan elkaar of aan de pan plakken. Laat de bucatini 10 tot 12 minuten koken zonder deksel. Blijf tussendoor roeren. Proef vanaf minuut 9 of de structuur goed is. Haal een sliert eruit en bijt erin. Als hij zacht is met een beetje weerstand in de kern, is het goed.
- Giet de bucatini af in een vergiet. Schud voorzichtig om overtollig water kwijt te raken. Voeg daarna direct toe aan je saus of roer er een scheutje olijfolie doorheen om plakken te voorkomen.
Anders bereiden
Anders bereiden- Grill
Bucatini is niet geschikt om direct op een grill te bereiden, maar je kunt gekookte bucatini mengen met olie en kaas, dan in aluminiumfolie wikkelen en kort grillen voor een gegratineerd effect. Ideaal als bijgerecht. - Barbecue
Je kunt bucatini koken en daarna verwerken in een ovenschaal of pakketje dat je op de barbecue legt. Combineer bijvoorbeeld met een tomatensaus, geraspte kaas en wat groente. - Airfryer
Gekookte bucatini kun je mengen met ei, kaas en groenten, in een ovenschaaltje doen en in de airfryer bakken. Zo krijg je een soort pastataartje met een krokant randje. - Magnetron
Als je gekookte bucatini opnieuw wilt opwarmen, kun je dit doen in de magnetron. Voeg een paar eetlepels water toe aan de pasta, dek af en verwarm in intervallen van 30 seconden. - Friteuse
Gekookte en afgekoelde bucatini kun je verwerken tot krokante ‘nestjes’ door ze in kleine porties op te rollen, vast te zetten met een cocktailprikker en kort te frituren voor een knapperig effect.
Vijf variaties
Vijf variaties- Voeg een takje verse tijm of een teentje knoflook toe aan het kookwater voor extra aroma.
- Gebruik groentebouillon in plaats van gewoon water voor een subtiele smaakbasis.
- Roer een eetlepel citroensap door de pasta na het afgieten voor een frisse twist.
- Meng direct na het koken wat geraspte Parmezaanse kaas door de warme bucatini.
- Voeg een scheutje olijfolie met chilivlokken toe na het afgieten voor een pittig accent.
Gebruiken in…
Gebruiken in…Gekookte bucatini kun je o.a. gebruiken in talloze gerechten waar je normaal spaghetti of linguine zou kiezen, maar waarbij je nét iets meer beet wilt hebben. Bucatini – die holle, stevige slierten, nemen sauzen prachtig op doordat er niet alleen aan de buitenkant, maar ook ín de pasta saus terechtkomt. Dat geeft elk gerecht een diepere smaak en een mooie romigheid. In professionele keukens wordt bucatini vaak iets korter gekookt dan op de verpakking staat, zodat de pasta stevig blijft bij het mengen met warme sauzen.
Een klassieker waarin gekookte bucatini schittert, is bucatini all’Amatriciana. Dit Romeinse gerecht combineert guanciale (wangenpek), tomaten en een beetje pecorino romano tot een stevige, pittige saus. Door de holle vorm van de bucatini vult de tomatensaus elke sliert van binnenuit, wat zorgt voor een rijke, gelijkmatige smaak. Een tip van mij: meng de saus altijd met de pasta in de pan, zodat de saus zich bindt met het zetmeel van het kookvocht.
Ook in bucatini carbonara komt deze pastasoort goed tot zijn recht. De warme pasta zorgt ervoor dat het eimengsel precies op temperatuur komt, zonder te stollen. In de keuken noemt men dit mantecare, het op de juiste manier binden van saus en pasta. Gebruik altijd versgeraspte pecorino en een paar eetlepels van het kookwater voor een zijdezachte textuur.
Bucatini doet het ook verrassend goed in gerechten met zeevruchten. Denk aan bucatini met venusschelpen en knoflookolie. De holle kern zuigt de zilte smaken op van de schelpen en het lichte aroma van olijfolie en chilipeper. Een kleine tip hier: laat de pasta de laatste minuut garen in de saus zelf, zodat ze elkaars smaken beter opnemen.
Voor wie het liever vegetarisch houdt, is bucatini met geroosterde groenten en verse kruiden een mooie optie. De structuur van bucatini blijft overeind tussen stukken courgette, aubergine en tomaat, terwijl een scheut olijfolie en wat basilicum het geheel afronden. Je kunt bucatini zelfs gebruiken in koude pastasalades, al is dat minder traditioneel. Dan kook je de pasta iets korter, spoel je ze af met koud water en meng je ze met olijven, zongedroogde tomaten en mozzarella voor een mediterraan accent.
Alternatief
AlternatiefWanneer bucatini niet verkrijgbaar zijn, zijn er enkele uitstekende alternatieven die qua structuur of sausopname vergelijkbaar zijn. Spaghetti is de meest voor de hand liggende vervanger. Hoewel spaghetti massief is en geen holle kern heeft, behoudt het bij al dente koken een vergelijkbare beet. Vooral in gerechten met lichte oliesauzen of roomsaus kun je spaghetti zonder probleem inzetten.
Een tweede alternatief is perciatelli, een pasta die sterk lijkt op bucatini en in sommige regio’s zelfs als synoniem wordt gebruikt. Ze zijn iets dikker, maar hebben dezelfde holle structuur. Perfect dus voor stevige tomatensauzen of romige combinaties met pancetta of worst. In de keuken wordt deze vorm vaak gekozen voor gerechten die lang op smaak moeten trekken, omdat de holte de saus langzaam loslaat tijdens het eten.
Ook linguine kan een goed alternatief zijn, vooral in gerechten met zeevruchten of lichte sauzen. De platte vorm zorgt voor een groot contactoppervlak, waardoor olie en visbouillon goed hechten. Een tip van mij: voeg bij linguine altijd een beetje citroenrasp of witte wijn toe aan de saus om de smaken in balans te brengen.
Wie de textuur van bucatini wil evenaren maar graag een speels effect wil, kan tonnarelli gebruiken. Deze vierkante pasta heeft een stevige bite en past uitstekend bij carbonara of cacio e pepe. In professionele keukens wordt tonnarelli vaak vers gemaakt met eieren, waardoor de saus nog beter bindt.
Tot slot is rigatoni een verrassende keuze als bucatini ontbreekt. Hoewel het korte buisjes zijn, hebben ze dankzij hun ribbels en holte hetzelfde vermogen om saus vast te houden. Ze lenen zich goed voor ovengerechten, zoals een romige rigatoni met spinazie en ricotta. De gouden regel blijft: kies altijd een pastasoort die de saus kan dragen, niet andersom. Dat onderscheidt een thuiskok van een echte chef.
Hoelang houdbaar?
Hoelang houdbaar?Gekookte bucatini kun je in een afgesloten bakje maximaal 3 dagen in de koelkast bewaren. Zorg dat je de pasta eerst laat afkoelen en eventueel lichtjes besprenkelt met olijfolie om plakken te voorkomen. In de koelkast kun je het daarna eenvoudig opnieuw opwarmen in een pan met een scheutje water of in de magnetron.
Ingevroren kun je bucatini ongeveer 2 maanden bewaren. Laat de pasta eerst volledig afkoelen, verdeel in porties en doe in diepvrieszakken of dozen. Bij het ontdooien kun je de pasta direct in een pan met saus verwarmen of langzaam laten ontdooien in de koelkast. Na invriezen is de textuur iets zachter, maar prima geschikt voor bijvoorbeeld ovenschotels of pastasalades.
Wilhelmus Hengstmengel
Auteur en kokWilhelmus Hengstmengel, een culinaire expert met meer dan 15 jaar ervaring, weet als geen ander hoe belangrijk het is om voedingsmiddelen op de juiste manier te bewaren. Hij kent ook de noodzaak van de juiste technieken in en rond de keuken. Zijn kennis strekt zich uit van groenten en fruit tot vlees, vis en complete gerechten. Als voormalig groenteboer heeft hij een scherp oog ontwikkeld voor kwaliteit en duurzaamheid, wat hij combineert met zijn passie voor koken en eenvoudige, toegankelijke recepten.
Oorspronkelijk een Rotterdammer, is Wilhelmus inmiddels een echte wereldburger met Tirol als thuisbasis. Hij deelt zijn expertise over kooktechnieken, snijtechnieken, simpele schoonmaaktips, bewaren en invriezen op zowel Nederlandstalige als Duitstalige platforms, en belicht daarbij hoe kleine verschillen in technieken wereldwijd grote impact kunnen hebben.
