Hoelang waterkers koken?

Waterkers koken is een eenvoudige manier om deze pittige bladgroente te verwerken in een warme maaltijd. De smaak van waterkers is fris en licht peperig, een beetje zoals rucola, maar dan zachter als je het kort verhit. Door het koken verliest de groente een deel van z’n scherpte, wat het uitstekend geschikt maakt om te serveren bij aardappelpuree, gebakken vis of een gekookt eitje. Vooral in het voorjaar is waterkers een verrassend ingrediënt dat het gerecht echt wat extra’s geeft.

Ik kook waterkers meestal als bijgerecht, net als spinazie. Het is geen groente die je lang moet garen, want dan wordt het slap en bitter. De kunst is om het kort te koken, net lang genoeg om het iets te laten slinken en de stelen zachter te maken. Met wat knoflook, een klontje boter of een scheutje olijfolie wordt het een smaakvolle groente die je in minder dan tien minuten op tafel zet.

Hoelang waterkers koken?

Waterkers koken duurt niet lang. De blaadjes en stelen zijn dun en kwetsbaar, dus je hoeft het maar heel kort in heet water te leggen. Meestal is 2 tot 3 minuten koken voldoende. Het is belangrijk dat je de waterkers daarna direct afgiet en even naspoelt met koud water of in een vergiet laat uitlekken, zodat het niet doorgaart en z’n kleur behoudt. Zo blijft het lekker frisgroen en licht knapperig.

Recept afdrukken Pin recept

Voorbereiding 15 minuten min

Bereiding 3 minuten min

Totale tijd 18 minuten min

Gang Groenten

Keuken Nederlands

Porties 4 Personen

calorieën 11 kcal

Benodigdheden

• Kookpan
• Vergiet
• Houten lepel
• Snijplank
• Mes

Ingrediënten

  

• 300 gram verse waterkers
• 1 liter water
• 5 gram zout
• eventueel 10 gram boter of 15 milliliter olijfolie
• optioneel: 1 teen knoflook fijngesneden

Stapsgewijze handleiding

 

1. Voorbereiding

• Er zit vaak wat zand tussen de stelen, dus ik spoel ze altijd twee tot drie keer grondig in een grote bak water. Daarna laat ik de waterkers goed uitlekken in een vergiet. Eventueel kun je de dikkere stelen een stukje inkorten, maar dat hoeft niet per se.
  

2. Koken

• Breng in een grote pan ongeveer 1 liter water aan de kook en voeg het zout toe. Zodra het water kookt, doe je de waterkers in de pan. Laat het 2 tot 3 minuten koken, terwijl je af en toe met een houten lepel roert. De blaadjes slinken snel en krijgen een diepgroene kleur.
• Giet de waterkers direct af in een vergiet. Je kunt het even naspoelen met koud water als je de garing wilt stoppen, maar dat is optioneel. Laat het goed uitlekken en schep het dan in een schaal. Als je wilt, roer je er nog wat boter of olijfolie doorheen, samen met wat fijngehakte knoflook. Serveer direct.
  

Trefwoord Waterkers koken

Anders bereiden

• Grill
  Waterkers grillen kan kort op een hete grillplaat. Besprenkel de bladeren met 10 milliliter olijfolie en leg ze 20 seconden op elke kant. De smaak wordt dan iets rokeriger, maar let op dat het niet verbrandt.
• Barbecue
  Op de barbecue kun je waterkers bereiden in een metalen grillmandje. Meng het met een beetje olie en rooster het heel kort boven de kolen. Dit geeft een intensere smaak maar vraagt wel oplettendheid.
• Airfryer
  Waterkers is in de airfryer lastig omdat het licht is en snel droog wordt. Je kunt het proberen door het in een hittebestendig bakje te leggen met een beetje olie. Verwarm het dan 3 minuten op 160 graden.
• Magnetron
  Leg gewassen waterkers in een magnetronbestendige schaal met een eetlepel water. Dek het af met een bord of magnetronfolie en verwarm het 1 minuut op 700 watt. Roer even door en kijk of het gaar genoeg is.
• Friteuse
  Waterkers frituren kan in theorie, maar alleen als je de bladeren eerst droogt en dan met een heel dun laagje beslag omhult. Dompel ze enkele seconden in olie van 170 graden voor een knapperig effect. Dit is eerder een snack dan een bijgerecht.

Vijf variaties

1. Voeg aan het kookwater 10 milliliter citroensap toe voor een frisse toets
2. Roer vlak voor het serveren 20 milliliter room door de gekookte waterkers
3. Meng het met gestoomde aardappelen en pureer het tot een groene stamppot
4. Schep er op het laatst 30 gram geraspte Parmezaanse kaas door voor een hartige variant
5. Voeg geroosterde pijnboompitten toe voor wat crunch en extra smaak

Gebruiken in…

Gekookte waterkers kun je o.a. gebruiken in allerlei verfijnde gerechten waarin je normaal bladgroenten zou toevoegen, maar dan met een iets pittiger en frisser accent. De smaak van waterkers, die doet denken aan jonge radijs of rucola, komt vooral mooi tot zijn recht in gerechten waar warmte en vettigheid samenkomen. Denk bijvoorbeeld aan een romige aardappelpuree waarin je op het laatste moment wat fijngehakte, kort gekookte waterkers spatelt. De warmte van de puree tempert de scherpe toon van de waterkers, terwijl het kruidige karakter juist de fluweelzachte textuur van de aardappel versterkt. In restaurantkeukens gebruiken chefs dit soort combinaties graag om een gerecht wat spanning te geven zonder het te zwaar te maken.

Ook in sauzen laat gekookte waterkers zich uitstekend verwerken. Een klassieke beurre blanc met een handje gepureerde waterkers krijgt ineens diepgang en kleur. Het maakt de saus niet alleen mooier, maar ook spannender van smaak. Het kruidige, iets bittere accent breekt het vettige van de boter en zorgt voor balans. Een chef zou zeggen: “Je hebt zuur, vet en kruid – meer heb je niet nodig voor een perfecte saus.” Serveer zo’n waterkerssaus bij gebakken kabeljauw of een stuk zalm uit de pan. De kleur is uitnodigend en de geur doet denken aan verse lentevelden.

In de wereld van soepen is waterkers een klassieker. De beroemde waterkerssoep – kort gekookt en daarna gepureerd met room en een vleugje nootmuskaat – is een voorbeeld van eenvoud die groots smaakt. Maar als je wat meer durft, kun je gekookte waterkers ook mengen met doperwten of spinazie voor een zachtere smaak. Een goede tip uit de professionele keuken: kook waterkers nooit langer dan twee minuten, anders verliest ze haar levendige kleur en frisse geur. Koel haar desnoods even af in ijswater voordat je haar verder verwerkt.

Ook bij vleesgerechten kun je met gekookte waterkers spelen. Denk aan een dunne jus van kalfsvlees waarin je, vlak voor het opdienen, wat fijngehakte waterkers roert. De warmte van de jus zorgt dat de smaken zich binden, maar de kruidenachtige scherpte blijft overeind. In chique keukens wordt dit graag geserveerd bij rosé gebakken kalfshaas of een stukje eendenborst. Waterkers geeft dan net dat ‘groene randje’ waar veel chefs dol op zijn. Een kok zou zeggen: “Het oog wil wat, maar de tong bepaalt de herinnering.”

Tot slot is er de wereld van koude gerechten, waarin gekookte waterkers verrassend goed standhoudt. In salades met geroosterde groenten, stukjes gekookte linzen en een dressing van mosterd en honing komt ze goed tot haar recht. De beet van de waterkers blijft behouden, en ze brengt frisheid in gerechten die anders snel log aanvoelen. Een chef zou dit ‘de adem van het gerecht’ noemen, iets dat de mond reinigt en nieuwsgierig maakt naar de volgende hap.

Alternatieve groente

Als waterkers niet beschikbaar is, zijn er gelukkig uitstekende alternatieven die vergelijkbare smaken of texturen bieden. Een van de bekendste vervangers is rucola. Net als waterkers heeft rucola een pittig en peperachtig aroma, al is ze iets droger van structuur. In warme bereidingen, zoals een puree of saus, gedraagt rucola zich bijna hetzelfde: ze slinkt licht, behoudt haar groene kleur en brengt diezelfde kruidige spanning in het gerecht. Vooral in soepen werkt ze prima, mits je haar maar kort verwarmt.

Een tweede alternatief is veldsla. Die is milder van smaak, maar heeft een boterzachte structuur die in veel gerechten welkom is. Als je een soep of saus iets romiger wilt maken zonder room toe te voegen, dan is veldsla een uitstekende keuze. Ze bindt licht en laat zich mooi pureren. In de professionele keuken wordt veldsla soms gemengd met wat druppels citroensap om haar net dat kleine zuurtje te geven dat waterkers van nature bezit.

Ook spinazie kan goed dienstdoen, zeker in warme gerechten. Ze is zachter van smaak, maar absorbeert aroma’s als een spons. Een kok die gewend is om met restjes te werken, zou bijvoorbeeld wat spinazie combineren met een mespuntje gemalen nootmuskaat of wat citroenrasp om die lichte scherpte van waterkers na te bootsen. Spinazie is bovendien makkelijk verkrijgbaar en verdraagt verhitting uitstekend.

Voor een wat luxueuzer alternatief kun je postelein overwegen. Die heeft een frisse, bijna citroenachtige toets en behoudt zelfs na koken een lichte beet. Postelein wordt vaak gebruikt in visgerechten en koude salades, net als waterkers. In een beurre blanc of lichte roomsaus geeft ze een elegante frisheid die chefs waarderen. Let er wel op dat postelein sneller slinkt dan waterkers, dus voeg haar altijd op het laatste moment toe.

Tot slot kun je, als je echt iets bijzonders wilt, overwegen om mosterdblaadjes te gebruiken. Ze zijn moeilijker te vinden, maar hun smaak is het dichtst verwant aan die van waterkers: peperig, kruidig en vol karakter. In sommige keukens worden ze zelfs als ‘de wilde variant van waterkers’ beschouwd. Gebruik ze spaarzaam, want hun smaak kan overweldigend zijn. Een goede kok weet: liever een subtiele hint dan een overheersende toon. Met een beetje gevoel en timing kun je met al deze alternatieven gerechten bereiden die niet onderdoen voor de originele varianten met waterkers.

Hoelang houdbaar?

Gekookte waterkers kun je in een afgesloten bakje tot 2 dagen in de koelkast bewaren. Laat het eerst goed afkoelen voordat je het bewaart. Het kan dan wel iets van zijn textuur verliezen en wat vocht loslaten. Opnieuw opwarmen doe je het best in een pan met een paar druppels water of olie op laag vuur, totdat het door en door warm is.

Als je het langer wilt bewaren, kun je de waterkers ook invriezen. Laat het dan eerst helemaal afkoelen en verdeel het in kleine porties. In de vriezer blijft het ongeveer 2 maanden goed. Na ontdooien is het vooral geschikt voor soepen of sauzen, omdat de structuur wat zachter wordt.

Wilhelmus Hengstmengel

Auteur en kok

Wilhelmus Hengstmengel, een culinaire expert met meer dan 15 jaar ervaring, weet als geen ander hoe belangrijk het is om voedingsmiddelen op de juiste manier te bewaren. Hij kent ook de noodzaak van de juiste technieken in en rond de keuken. Zijn kennis strekt zich uit van groenten en fruit tot vlees, vis en complete gerechten. Als voormalig groenteboer heeft hij een scherp oog ontwikkeld voor kwaliteit en duurzaamheid, wat hij combineert met zijn passie voor koken en eenvoudige, toegankelijke recepten.

Oorspronkelijk een Rotterdammer, is Wilhelmus inmiddels een echte wereldburger met Tirol als thuisbasis. Hij deelt zijn expertise over kooktechnieken, snijtechnieken, simpele schoonmaaktips, bewaren en invriezen op zowel Nederlandstalige als Duitstalige platforms, en belicht daarbij hoe kleine verschillen in technieken wereldwijd grote impact kunnen hebben.

 https://www.wilhelmushengstmengel.nl/