Paprika roosteren op het gasfornuis is een methode die misschien niet bij iedereen meteen bekend is, maar eenmaal geprobeerd, wil je waarschijnlijk niets anders meer. Het resultaat zijn zachte, zoetige paprika’s met een lichte rooksmaak, perfect voor allerlei gerechten zoals salades, pasta of gewoon lekker op brood met wat kruiden. Zelf paprika roosteren is verrassend eenvoudig en snel gedaan. Binnen enkele minuten verandert je paprika van een gewone groente naar een smaakmaker die gerechten echt iets extra’s geeft.
Het voordeel van paprika’s roosteren op het gasfornuis is dat je er geen speciale apparaten voor nodig hebt. Iedereen met een gasfornuis kan het meteen proberen. Deze manier zorgt ervoor dat je paprika gelijkmatig geroosterd wordt en er ontstaat een heerlijk zwart geblakerd velletje, wat later eenvoudig verwijderd kan worden. Dit geeft de paprika juist die lekkere, licht gerookte smaak.
Als je het eenmaal onder de knie hebt, zul je zien dat je vaker paprika’s op deze manier klaarmaakt. Het is niet alleen makkelijk, maar geeft ook echt een volle en pure paprikasmaak. Dus pak je paprika’s erbij, draai het gas open en probeer het uit.
Hoelang paprika roosteren?
Benodigdheden
- Gasfornuis
- Vuurvaste tang
- Plastic zakje of kom met huishoudfolie
- Snijplank
- Scherp mes
Ingrediënten
- 4 grote rode paprika’s
- 3 eetlepels olijfolie
- 2 teentjes knoflook fijngesneden
- Zeezout naar smaak
- Versgemalen zwarte peper naar smaak
Stapsgewijze handleiding
1. Roosteren
- Leg de paprika’s één voor één rechtstreeks op het rooster van het gasfornuis. Zet het vuur niet te hoog, zodat ze niet meteen verbranden. Gebruik een vuurvaste tang om de paprika’s regelmatig te draaien. Het is normaal dat de schil zwart blakert; dit hoort bij het proces en zorgt juist voor de lekkere smaak. Blijf de paprika’s rustig draaien totdat ze rondom helemaal zwartgeblakerd zijn.
- Zodra de paprika’s rondom goed geroosterd zijn, haal je ze van het vuur en stop je ze direct in een afgesloten plastic zakje of een kom die je afdekt met huishoudfolie. Laat ze hierin ongeveer 15 minuten stomen. Hierdoor komt het zwarte velletje makkelijker los.
- Na het stomen kun je eenvoudig het zwarte velletje verwijderen met je vingers of een klein mesje. Snij de paprika’s daarna doormidden, verwijder de zaadlijsten en zaadjes, en snijd het vruchtvlees in reepjes of stukjes. Doe de paprika’s in een kom, besprenkel met olijfolie, voeg de fijngehakte knoflook toe en breng op smaak met zout en peper. Roer alles goed door elkaar en laat even intrekken voor je het serveert.
Anders bereiden
Anders bereiden- Grill
Snij de paprika’s doormidden, verwijder de zaadjes en grill ze met de velkant omhoog ongeveer 10 minuten totdat de schil zwart wordt. - Barbecue
Leg de hele paprika’s rechtstreeks op de barbecue en draai ze regelmatig tot ze rondom zwartgeblakerd zijn. Dit duurt ongeveer 15 minuten. - Oven
Verwarm de oven op 220 graden Celsius, snijd paprika’s doormidden, verwijder zaadlijsten en rooster ze in 25 minuten zwartgeblakerd.
Vijf variaties
Vijf variaties- Voeg kruiden toe zoals oregano, tijm of basilicum voor extra smaak.
- Marineer de geroosterde paprika’s een nacht in olijfolie met knoflook en chilivlokken.
- Gebruik een scheutje balsamico-azijn voor een heerlijke, licht zoete toets.
- Experimenteer met gele, groene of oranje paprika’s voor een kleurrijk geheel.
- Bestrooi de paprika’s met verkruimelde feta, mozzarella of geitenkaas voor een hartig en romig accent.
Gebruiken in…
Gebruiken in…Geroosterde paprika kun je o.a. gebruiken in talloze gerechten waar je een extra laag van zoetheid en diepte wilt toevoegen. Door het roosteren ontwikkelen de suikers in de paprika zich tot een zachte, bijna rokerige smaak. Chefs gebruiken deze techniek vaak om een gerecht naar een hoger niveau te tillen, omdat geroosterde paprika zich uitstekend laat combineren met zowel hartige als frisse smaken.
Een klassiek voorbeeld is een mediterraanse salade met geroosterde paprika, olijven, rode ui en een vinaigrette op basis van goede olijfolie en citroensap. De paprika fungeert hier niet enkel als groente, maar ook als smaakmaker die de andere ingrediënten verbindt. Een tip: verwijder de velletjes na het roosteren, zo wordt de structuur zachter en aangenamer in de mond.
Ook in sauzen schittert geroosterde paprika. Denk aan een romige paprikasaus bij kip of varkenshaas, waarbij de paprika’s eerst worden gepureerd en vervolgens worden opgewerkt met room en een scheut witte wijn. Het geeft een volle en elegante saus die goed samengaat met vlees en gevogelte. In de professionele keuken wordt vaak een chinois gebruikt om de saus extra fijn te zeven, wat zorgt voor een fluweelzachte structuur.
Een ander idee is het verwerken van geroosterde paprika in spreads, zoals een huisgemaakte paprikahummus. Hierbij meng je de paprika met kikkererwten, tahin, knoflook en komijn. Het resultaat is een zachte, lichtzoete spread die perfect is bij versgebakken brood of crudités. Een tip van de chef: gebruik geroosterde paprika’s die volledig afgekoeld zijn voordat je ze in de blender doet, zo blijft de emulsie mooi stabiel.
Tot slot zijn geroosterde paprika’s ideaal als vulling. Vul ze met een mengsel van risotto, feta, verse kruiden en geroosterde pijnboompitten, en gratineer ze kort in de oven. Dit geeft niet alleen een prachtig gerecht voor op tafel, maar ook een balans tussen zachte texturen en volle smaken. In restaurantkeukens worden dit soort bereidingen vaak vooraf klaargemaakt en vlak voor service afgebakken, zodat de smaken zich goed kunnen ontwikkelen.
Alternatief
AlternatiefWanneer paprika niet beschikbaar is, zijn er meerdere alternatieven die een vergelijkbare rol kunnen spelen in gerechten. Gegrilde courgette bijvoorbeeld geeft een zachte, frisse toets met lichte grilltonen. Deze groente is vooral geschikt in salades en als garnering bij vlees of vis.
Een ander goed alternatief is aubergine. Door aubergine te roosteren krijgt het een diepe, rokerige smaak die doet denken aan geroosterde paprika. In gerechten als spreads of ovenschotels kan aubergine diezelfde warme basis bieden. Denk bijvoorbeeld aan baba ganoush, waarin de aubergine een zachte, bijna romige textuur aanneemt.
Tomaat is eveneens een uitstekende vervanger. Geroosterde tomaten ontwikkelen een geconcentreerde zoetheid die perfect werkt in sauzen en soepen. Ze geven een vergelijkbare diepgang als paprika en kunnen eenvoudig in de oven worden bereid met wat olijfolie, zeezout en knoflook.
Ook wortel kan verrassend goed werken als alternatief. Wanneer je wortel roostert, komt er een natuurlijke zoetheid vrij die sterk doet denken aan de smaakbeleving van geroosterde paprika. Dit is bijzonder geschikt in purees en spreads waar je een subtiele, zoete basis wilt.
Wil je een extra culinair alternatief, kies dan voor geroosterde venkel. Deze groente krijgt na het roosteren een zachte anijsachtige smaak en een lichte karamellisering. Het is een gewaagde keuze, maar chefs gebruiken dit graag om gerechten een bijzondere twist te geven, vooral in combinatie met vis of gevogelte.
Hoelang houdbaar?
Hoelang houdbaar?Zelf geroosterde paprika’s blijven in een afgesloten bakje in de koelkast ongeveer 4 dagen goed. Je kunt ze ook invriezen; zo blijven ze wel 3 maanden houdbaar. Bewaar ze in kleine porties zodat je precies kunt ontdooien wat je nodig hebt.
Wilhelmus Hengstmengel
Auteur en kokWilhelmus Hengstmengel, een culinaire expert met meer dan 15 jaar ervaring, weet als geen ander hoe belangrijk het is om voedingsmiddelen op de juiste manier te bewaren. Hij kent ook de noodzaak van de juiste technieken in en rond de keuken. Zijn kennis strekt zich uit van groenten en fruit tot vlees, vis en complete gerechten. Als voormalig groenteboer heeft hij een scherp oog ontwikkeld voor kwaliteit en duurzaamheid, wat hij combineert met zijn passie voor koken en eenvoudige, toegankelijke recepten.
Oorspronkelijk een Rotterdammer, is Wilhelmus inmiddels een echte wereldburger met Tirol als thuisbasis. Hij deelt zijn expertise over kooktechnieken, snijtechnieken, simpele schoonmaaktips, bewaren en invriezen op zowel Nederlandstalige als Duitstalige platforms, en belicht daarbij hoe kleine verschillen in technieken wereldwijd grote impact kunnen hebben.
